۸۰٪ از بطری‌های لوازم آرایشی از تزئینات نقاشی استفاده می‌کنند

رنگ‌آمیزی با اسپری یکی از رایج‌ترین فرآیندهای تزئین سطوح است.

نقاشی با اسپری چیست؟

پاشش روشی برای پوشش‌دهی است که در آن تفنگ‌های اسپری یا اتمایزرهای دیسکی با استفاده از فشار یا نیروی گریز از مرکز به قطرات یکنواخت و ریز غبار تبدیل شده و روی سطح جسم مورد نظر برای پوشش‌دهی اعمال می‌شوند.

نقش رنگ‌آمیزی با اسپری؟

۱. جلوه تزئینی. با اسپری کردن می‌توان رنگ‌های متنوعی روی سطح جسم ایجاد کرد که کیفیت تزئینی محصول را افزایش می‌دهد.
۲. اثر محافظتی. از فرسایش فلز، پلاستیک، چوب و غیره در اثر عوامل خارجی مانند نور، آب، هوا و غیره جلوگیری کرده و عمر مفید اقلام را افزایش می‌دهد.

طبقه بندی رنگ اسپری چیست؟

اسپری کردن را می‌توان بر اساس روش اتوماسیون به اسپری دستی و اسپری کاملاً اتوماتیک تقسیم کرد؛ طبق طبقه‌بندی، می‌توان آن را تقریباً به اسپری هوا، اسپری بدون هوا و اسپری الکترواستاتیک تقسیم کرد.

اسپری هوا

اسپری هوا روشی رایج است که در آن رنگ با استفاده از هوای فشرده تمیز و خشک، به صورت اتمیزه (اتمیزه) اسپری می‌شود.
مزایای اسپری هوا، سهولت اجرا و راندمان بالای پوشش‌دهی است و برای پوشش‌دهی اشیاء با مواد، اشکال و اندازه‌های مختلف مانند ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، کشتی‌ها، وسایل نقلیه، لوازم برقی، ابزار، اسباب‌بازی‌ها، کاغذ، ساعت، آلات موسیقی و غیره مناسب است.

02 اسپری بدون هوا با فشار بالا

اسپری بدون هوای پرفشار که به آن اسپری بدون هوا نیز گفته می‌شود، رنگ را از طریق یک پمپ فشار تحت فشار قرار می‌دهد تا رنگ پرفشار تشکیل شود، از دهانه اسپری خارج می‌شود تا جریان هوای اتمیزه شده تشکیل شود و روی سطح جسم عمل می‌کند.

در مقایسه با اسپری هوا، اسپری بدون هوا راندمان بالایی دارد که ۳ برابر اسپری هوا است و برای اسپری کردن قطعات بزرگ و قطعات با مساحت زیاد مناسب است؛ از آنجایی که اسپری اسپری بدون هوا حاوی هوای فشرده نیست، از ورود برخی ناخالصی‌ها به فیلم پوشش جلوگیری می‌کند، بنابراین اثر کلی اسپری بهتر است.

با این حال، پاشش بدون هوا به تجهیزات بالایی نیاز دارد و سرمایه‌گذاری زیادی در تجهیزات لازم است. این روش برای برخی از قطعات کوچک مناسب نیست، زیرا میزان از دست دادن رنگ ناشی از پاشش بسیار بیشتر از پاشش با هوا است.

03 اسپری الکترواستاتیک
پاشش الکترواستاتیک بر اساس پدیده فیزیکی الکتروفورز است. قطعه کار متصل به زمین به عنوان آند و اتمایزر رنگ به عنوان کاتد استفاده می‌شود و به یک ولتاژ بالای منفی (60-100 کیلوولت) متصل می‌شود. یک میدان الکترواستاتیک با ولتاژ بالا بین دو الکترود ایجاد می‌شود و یک تخلیه کرونا روی کاتد ایجاد می‌شود.

وقتی رنگ به روش خاصی اتمیزه و اسپری می‌شود، با سرعت بالا وارد میدان الکتریکی قوی می‌شود، به طوری که ذرات رنگ دارای بار منفی می‌شوند و به صورت مستقیم به سطح قطعه کار با بار مثبت جریان می‌یابند و به طور یکنواخت به هم می‌چسبند و یک لایه محکم تشکیل می‌دهند.

میزان استفاده از اسپری الکترواستاتیک زیاد است، زیرا ذرات رنگ در امتداد جهت خط میدان الکتریکی حرکت می‌کنند که این امر باعث بهبود میزان استفاده از رنگ به طور کلی می‌شود.

رنگ‌های اسپری شده چیستند؟

بر اساس ابعاد مختلف مانند شکل محصول، کاربرد، رنگ و روش ساخت، پوشش‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی کرد. امروز بر دو روش طبقه‌بندی تمرکز خواهم کرد:

رنگ پایه آب در مقابل رنگ پایه روغن

تمام رنگ‌هایی که از آب به عنوان حلال یا به عنوان محیط پراکنده‌کننده استفاده می‌کنند را می‌توان رنگ‌های پایه آب نامید. رنگ‌های پایه آب غیر قابل اشتعال، غیر انفجاری، بدون بو و سازگارتر با محیط زیست هستند.

رنگ روغنی نوعی رنگ است که ماده اصلی تشکیل دهنده لایه روغنی، روغن خشک است. رنگ روغنی بوی تند و تیزی دارد و برخی مواد مضر در گاز فرار آن وجود دارد.

در چارچوب حفاظت سختگیرانه‌تر از محیط زیست، رنگ‌های پایه آب به تدریج جایگزین رنگ‌های پایه روغن می‌شوند و به نیروی اصلی در رنگ‌های اسپری آرایشی تبدیل می‌شوند.

پوشش‌های پخت شونده با اشعه فرابنفش در مقابل پوشش‌های ترموست

UV مخفف نور فرابنفش است و پوششی که پس از تابش فرابنفش پخته می‌شود، پوشش پخت UV می‌شود. در مقایسه با پوشش‌های ترموست سنتی، پوشش‌های پخت UV بدون نیاز به حرارت دادن و خشک کردن، به سرعت خشک می‌شوند که این امر راندمان تولید را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد و در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کند.

اسپری کردن به طور گسترده در صنایع آرایشی و بهداشتی استفاده می شود و یکی از مهمترین فرآیندهای رنگ آمیزی است. ۸۰٪ از بطری های آرایشی مختلف در صنایع آرایشی و بهداشتی مانند بطری های شیشه ای، بطری های پلاستیکی، تیوب های رژ لب، تیوب های ریمل و سایر محصولات را می توان با اسپری کردن رنگ آمیزی کرد.