Gepubliceerd op 27 september 2024 door Yidan Zhong
Wat zijn plasticadditieven?
Kunststofadditieven zijn natuurlijke of synthetische anorganische of organische verbindingen die de eigenschappen van zuiver plastic veranderen of nieuwe eigenschappen toevoegen. Fabrikanten mengen hars met additiefmasterbatches in specifieke verhoudingen, afhankelijk van de productvereisten, en produceren vervolgens verschillende materialen. Na verwerking door middel van gieten, persen, vormen, enz., neemt het oorspronkelijke mengsel de gewenste vorm aan.
Door verschillende additieven met plastic korrels te mengen, kunnen plastics diverse eigenschappen krijgen, zoals een verhoogde taaiheid, betere isolatie en een glanzende afwerking. Het toevoegen van additieven aan plastics maakt plastic voorwerpen niet alleen lichter, maar verbetert ook de kleur, waardoor het product betrouwbaarder wordt voor de gebruiker. Dit is de reden waarom 90% van deplastic productenWereldwijd worden additieven gebruikt, omdat puur plastic over het algemeen niet sterk, duurzaam en robuust genoeg is. Additieven moeten worden gecombineerd om plastic bestand te maken tegen zware omgevingsomstandigheden.
Wat zijn tegenwoordig de meest voorkomende additieven in plastic?
1. Antiblokkeermiddelen (anti-aanhechtingsmiddelen)
Hechting kan een negatieve invloed hebben op de verwerking en toepassing van folie, waardoor de folie soms onbruikbaar wordt. Antiblokkeermiddelen maken het folieoppervlak ruwer, waardoor een rek-effect ontstaat. Dit vermindert het contact tussen de folies en voorkomt dat ze aan elkaar kleven.
Antiblokkeermiddelen moeten zeer effectief zijn, een betrouwbare kwaliteit en stabiliteit hebben en weinig tot geen invloed hebben op de filmprestaties, met name bij LLDPE- en LDPE-folies. Antiblokkeermiddelen worden vaak samen met glijmiddelen gebruikt om een optimale verwerkingsomgeving voor folies te creëren.
Veelvoorkomende ingrediënten in antiblokkeermiddelen zijn synthetische silica (SiO2) zoals pyrogeen silica, silicagel en zeoliet, of natuurlijke en minerale SiO2 zoals klei, diatomeeën, kwarts en talk. Synthetische materialen hebben als voordeel dat ze niet kristallijn zijn (waardoor kalkachtig stof wordt vermeden), terwijl natuurlijke materialen een speciale behandeling vereisen om stofvorming te verminderen.
2. Verhelderende middelen
Tijdens de verwerking kunnen factoren zoals vulstoffen of gerecycled plastic de transparantie van het product verminderen. Klaringsmiddelen bieden hiervoor een oplossing, doordat ze de glans van het product verhogen en tegelijkertijd de productiekosten verlagen.
Heldermakende middelen kunnen de helderheid verbeteren met een lage dosering en bieden potentiële voordelen door een kortere cyclustijd en energiebesparing. Ze hebben geen negatieve invloed op het lassen, de hechting of andere verwerkingsprestaties.
3. Kunststof vulstoffen
Kunststofvullermasterbatches, doorgaans op basis van calciumcarbonaat (CaCO3), worden in de kunststofindustrie gebruikt om de eigenschappen van harsen of polymeerharsen te modificeren en zo de productiekosten te verlagen.
Het mengsel van steenpoeder, additieven en primaire hars wordt gesmolten tot vloeibare hars en afgekoeld tot korrels. Deze korrels worden vervolgens gemengd met ruw plastic voor processen zoals blaasvormen, spinnen en spuitgieten om plastic producten te produceren.
Bij de verwerking van PP-kunststof hebben factoren zoals krimp en vervorming vaak invloed op de productkwaliteit. Verhardingsmiddelen helpen het vormproces te versnellen, vervorming te verminderen en de transparantie te verbeteren. Ze verkorten ook de perscycli, waardoor de productie-efficiëntie toeneemt.
4. UV-stabilisatoren (UV-additieven)
Ultraviolet licht kan de bindingen in polymeren verbreken, wat leidt tot fotochemische degradatie en daardoor tot krijtvorming, verkleuring en verlies van fysieke eigenschappen. UV-stabilisatoren zoals gehinderde amine-lichtstabilisatoren (HALS) neutraliseren de vrije radicalen die verantwoordelijk zijn voor de degradatie, waardoor de levensduur van het product wordt verlengd.
5. Antistatische toevoegingen
Tijdens de verwerking genereren plastic korrels statische elektriciteit, waardoor stof naar het oppervlak wordt aangetrokken. Antistatische additieven verminderen de oppervlakte lading van de folie, wat de veiligheid verbetert en de stofophoping vermindert.
Soorten:
Niet-duurzame antistatische middelen: oppervlakteactieve stoffen, organische zouten, ethyleenglycol, polyethyleenglycol
Duurzame antistatische middelen: polyhydroxypolyaminen (PHPA), polyalkylcopolymeren
6. Antiklontermiddelen
Door kleefkrachten, tegengestelde ladingen of vacuümkrachten kleven films vaak aan elkaar, waardoor ze moeilijk te scheiden zijn. Antiklontermiddelen maken het filmoppervlak ruwer, waardoor lucht erdoorheen kan en samenklontering wordt voorkomen. In sommige speciale gevallen worden antistatische elementen toegevoegd om ladingopbouw te voorkomen.
7. Vlamvertragende additieven
Kunststoffen zijn zeer brandbaar vanwege hun moleculaire structuur met koolstofketens. Brandvertragers verbeteren de brandwerendheid door mechanismen zoals het vormen van beschermende lagen of het neutraliseren van vrije radicalen.
Veelgebruikte vlamvertragers:
Gehalogeneerde vlamvertragers
DOPO-derivaten
Anorganisch: aluminiumhydroxide (Al(OH)3), magnesiumhydroxide (Mg(OH)2), rode fosfor
Organisch: fosfaten
8. Anticondensadditieven
Anticondensmiddelen voorkomen dat waterdruppels condenseren op het oppervlak van plastic folie, wat vaak voorkomt bij voedselverpakkingen die in koelkasten of kassen worden bewaard. Deze middelen zorgen ervoor dat de folie helder blijft en voorkomen condensvorming.
Veelgebruikte anticondensmiddelen:
PLA (polymelkzuur)
Lanxess AF DP1-1701
9. Optische witmakers
Optische witmakers, ook wel fluorescerende witmakers genoemd, worden vaak gebruikt om UV-licht te absorberen en zichtbaar licht uit te zenden, waardoor het uiterlijk van plastic producten verbetert. Dit helpt verkleuring te verminderen, met name bij gerecycled plastic, waardoor kleuren helderder en levendiger worden.
Veelgebruikte optische witmakers: OB-1, OB, KCB, FP (127), KSN, KB.
10. Biologisch afbreekbare additieven
Kunststoffen breken heel langzaam af, wat milieuproblemen veroorzaakt. Biologisch afbreekbare additieven, zoals Reverte, helpen de afbraak van plastic te versnellen onder invloed van omgevingsfactoren zoals zuurstof, zonlicht en temperatuur.
Deze additieven helpen niet-biologisch afbreekbare kunststoffen om te zetten in biologisch afbreekbare materialen, vergelijkbaar met natuurlijke elementen zoals bladeren of planten, en dragen zo bij aan duurzaamheid van het milieu.
Geplaatst op: 27 september 2024
