استرالیایی ها میلیاردها دلار در سال برای محصولات زیبایی خرج می کنند، اما بیشتر بسته بندی های باقی مانده به محل های دفن زباله ختم می شود.

تخمین زده می شود که سالانه بیش از 10000 تن زباله های لوازم آرایشی در استرالیا به محل دفن زباله می رود، زیرا محصولات آرایشی معمولاً در کنار جاده بازیافت نمی شوند.

این به این دلیل است که آن‌ها برای دسته‌بندی در تجهیزات معمولی بسیار کوچک هستند و اغلب حاوی مواد پیچیده و مخلوط و محصولات باقی مانده هستند که بازیافت آنها را همراه با شیشه و پلاستیک معمولی دشوار می‌کند.

پس با آرایش و عطر قدیمی خود چه باید کرد؟

شرکت در حال انجام چه کاری است؟

تعداد فزاینده‌ای از برندها و خرده‌فروشان زیبایی استرالیایی و بین‌المللی اکنون برنامه‌هایی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید محصولات زیبایی استفاده شده را در فروشگاه برای بازیافت بازگردانید.

این محصولات شامل تیوپ های کرم پوست، سینی های پلاستیکی و فلزی سایه چشم، فونداسیون و بطری های عطر، در جریان های مختلف زباله مانند شیشه، فلز، پلاستیک های نرم و سخت دسته بندی می شوند.

سپس آنها برای پردازش فرستاده می شوند تا به محصولات دیگر تبدیل شوند.

نتیجه نهایی ضایعات بستگی به شرکتی دارد که بازیافت و مواد بسته بندی را انجام می دهد.

شرکت بازیافت استرالیایی Close the Loop پلاستیک ها را به مواد افزودنی آسفالت برای جاده ها تبدیل می کند.

برخی از پلاستیک های سخت را می توان خرد کرد و به عنوان افزودنی بتن استفاده کرد، در حالی که شیشه را می توان خرد کرد و به عنوان جایگزین شن و ماسه برای ساختمان ها در صنعت ساخت و ساز استفاده کرد.

شرکت‌های دیگر مانند TerraCycle می‌گویند زباله‌های پلاستیکی بازیافتی آنها را می‌توان در تخت‌خواب‌های باغ، زمین‌های بازی در فضای باز و حصار کشی استفاده کرد.

چه کسی بازیافت را انجام می دهد؟

در این مرحله، شرکت های خصوصی، نه شوراهای محلی، مسئول بازیافت در صنعت آرایشی و بهداشتی هستند.

Close the Loop اخیراً یک آزمایش مجموعه آرایش با غول خرده‌فروشی Myer را اعلام کرد، که در آن مصرف‌کنندگان تا اواسط سپتامبر فرصت دارند هر گونه آرایش استفاده شده را به فروشگاه‌های شرکت‌کننده برگردانند.

MAC Cosmetics نیز بخشی از آزمایش است که به بررسی قابلیت اجرای برنامه ملی بازیافت زیبایی کمک می کند.

این محاکمه حلقه بسته با کمک مالی یک میلیون دلاری از سوی دولت فدرال تامین شد.

یک سخنگوی وزارت محیط زیست فدرال گفت که بودجه آزمایشی را تامین می کند زیرا بازیافت مواد آرایشی "از طریق فرآیند عادی" دشوار است.

سخنگو گفت: «این پروژه با ایجاد یک شبکه جمع آوری یکپارچه که زباله های محصولات آرایشی و بهداشتی را جمع آوری، پردازش و بازیافت می کند، یک طرح بازیافت لوازم آرایشی ایجاد می کند.»

فضای پخش یا مکث، M برای نادیده گرفتن، فلش های چپ و راست برای جستجو، فلش های بالا و پایین میزان صدا.

خرده فروشان بزرگ زیبایی مانند مکه، دیوید جونز، ژورلیک، اولای، سوکین و شوارتسکف نیز با همکاری شرکت بین المللی TerraCycle، برنامه های بازپرداخت را اجرا می کنند.

Jean Bailliard مدیر عامل TerraCycle Australia/NZ است که اخیراً با شرکت چند ملیتی فرانسوی Sephora همکاری کرده است.

او گفت: «ما با برندها و خرده فروشانی مانند سفورا برای پرداخت هزینه جمع آوری و بازیافت شراکت داریم.

یعنی برندها قبض را پرداخت می کنند.

وی گفت: ما برای تامین هزینه های خود به ارزش پلاستیک متکی نیستیم.

ما از صنایعی که می خواهند کار درست را انجام دهند، بودجه می گیریم».

جنی داونز، محقق مؤسسه پایداری دانشگاه موناش، گفت که بازیافت لوازم آرایشی هنوز روزهای اولیه است و هنوز از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.

او گفت: «طرح [جدید] بازیافت برای رقابت با حجم عظیم پلاستیکی که در حال حاضر تولید و به بازار عرضه می شود، کار سختی خواهد داشت.

او گفت همچنین این سوال وجود دارد که آیا تقاضای کافی برای محصولات بازیافتی وجود دارد یا خیر، چالشی نه تنها برای صنعت زیبایی بلکه برای بازیافت در سراسر استرالیا.

چه چیزی را نمی توان بازیافت کرد؟

طرح‌های مختلف قوانین متفاوتی دارند، بنابراین بهتر است از جایی که بسته‌بندی را بازگردانده‌اید بررسی کنید تا ببینید چه چیزی می‌توانند بیاورند.

به طور کلی، برنامه های بازیافت می توانند چیزهایی مانند کرم دست یا بدن، سایه چشم، خط چشم، ریمل یا هر محصول مراقبت از مو یا پوست دیگری را مصرف کنند.

آنها برای پذیرش آئروسل ها و لاک های ناخن ساخته شده از مواد پیچیده مشکل دارند و همچنین می توانند قابل اشتعال باشند.

TerraCycle و برندهای شریک آن آئروسل یا لاک ناخن را نمی پذیرند زیرا می گوید ارسال آنها از طریق پست دشوار است.

TerraCycle همچنین می گوید که فقط می تواند بسته بندی های خالی را بازیافت کند.

آزمایش Myer با بودجه دولت با Close The Loop در حال آزمایش پذیرش محصولاتی مانند ذرات معلق در هوا و لاک ناخن است تا ببیند آیا آنها می توانند راهی برای حمل و نقل و بازیافت ایمن آنها پیدا کنند.

آزمایشی بسته بندی با محصول باقیمانده را نیز می پذیرد، اگرچه اکثر برنامه های بازپس گیری نیاز دارند که محصول برگشتی خالی باشد.

چگونه بفهمم محصول واقعا بازیافت شده است؟

این کار دشواری است، اما محقق جنی داونز می‌گوید که بهتر است اعتماد کنیم که شرکت‌ها کار درستی انجام می‌دهند و عادت به بازیافت محصولاتی که ممکن است قبلاً در سطل زباله انداخته‌اید را داشته باشند.

او گفت: «قطعاً تردید و بی‌اعتمادی وجود دارد که کسب‌وکارها ممکن است در حال سبزشویی باشند.

"من فکر می کنم این نوع اطلاعات باعث افزایش اعتماد به میزان بازگرداندن، چه چیزی شده است، چه در داخل یا خارج از کشور اتفاق افتاده است."

خانم داونز گفت، از نظر مقدار محصولات بازیافتی یا نوع چیزهایی که به آنها تبدیل می شوند، احتمالاً در ابتدا تعداد آنها کم است.

او گفت: "اشکالی ندارد زیرا آنها جدید هستند."

اما آن‌ها می‌توانند داستان را بازگو کنند و داده‌ها را منتشر کنند... زیرا اگر آن اطلاعات را به اشتراک نگذارند، اعتماد مشتریان به آنها دشوار است.»

او گفت که یکی دیگر از مواردی که باید در نظر گرفت تغییر به محصولات قابل شارژ مجدد است که در بازار محبوبیت پیدا می کند.

او گفت: "بازیافت قطعا آخرین خط دفاعی است و از نظر سلسله مراتبی، استفاده مجدد و بسته بندی های قابل پر کردن مجدد نیز خوب است."