پلی اتیلن (PE)
۱. عملکرد پلیاتیلن
پلیاتیلن (PE) با چگالی حدود 0.94 گرم بر سانتیمتر مکعب، بیشترین میزان تولید را در بین پلاستیکها دارد. این ماده با ویژگیهایی مانند شفاف، نرم، غیرسمی، ارزان و فرآوری آسان شناخته میشود. پلیاتیلن یک پلیمر کریستالی معمولی است و پدیده انقباض پس از انقباض دارد. انواع مختلفی از آن وجود دارد که رایجترین آنها عبارتند از LDPE که نرمتر است (معمولاً به عنوان لاستیک نرم یا ماده گل شناخته میشود)، HDPE که معمولاً به عنوان لاستیک نرم سخت شناخته میشود و از LDPE سختتر است، انتقال نور ضعیفی دارد و بلورینگی بالایی دارد. LLDPE عملکرد بسیار عالی، مشابه پلاستیکهای مهندسی، دارد. PE مقاومت شیمیایی خوبی دارد، به راحتی خورده نمیشود و چاپ آن دشوار است. قبل از چاپ، سطح آن باید اکسید شود.
۲. کاربرد PER
HDPE: کیسههای پلاستیکی بستهبندی، مایحتاج روزانه، سطل، سیم، اسباببازی، مصالح ساختمانی، ظروف
LDPE: بستهبندی کیسههای پلاستیکی، گلهای پلاستیکی، اسباببازیها، سیمهای فرکانس بالا، لوازم التحریر و غیره
۳. ویژگیهای فرآیند PE
قابل توجهترین ویژگی قطعات پلیاتیلن این است که نرخ انقباض قالبگیری بالایی دارند و مستعد انقباض و تغییر شکل هستند. مواد پلیاتیلن جذب آب کمی دارند و نیازی به خشک شدن ندارند. پلیاتیلن محدوده دمایی وسیعی برای پردازش دارد و به راحتی تجزیه نمیشود (دمای تجزیه حدود ۳۰۰ درجه سانتیگراد است). دمای پردازش ۱۸۰ تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد است. اگر فشار تزریق زیاد باشد، چگالی محصول بالا و نرخ انقباض کم خواهد بود. پلیاتیلن سیالیت متوسطی دارد، بنابراین زمان نگهداری باید طولانیتر باشد و دمای قالب باید ثابت نگه داشته شود (۴۰-۷۰ درجه سانتیگراد).
درجه تبلور پلیاتیلن به شرایط فرآیند قالبگیری بستگی دارد. دمای انجماد بالاتری دارد. هرچه دمای قالب پایینتر باشد، تبلور نیز کمتر است. در طول فرآیند تبلور، به دلیل ناهمسانگردی انقباض، تمرکز تنش داخلی ایجاد میشود و قطعات پلیاتیلن به راحتی تغییر شکل داده و ترک میخورند. قرار دادن محصول در حمام آب با دمای 80 درجه سانتیگراد میتواند تنش داخلی را تا حدی کاهش دهد. در طول فرآیند قالبگیری، دمای ماده باید بالاتر از دمای قالب باشد. فشار تزریق باید تا حد امکان کم باشد تا کیفیت قطعه تضمین شود. خنک شدن قالب به ویژه باید سریع و یکنواخت باشد و محصول هنگام باز شدن از قالب باید نسبتاً داغ باشد.
پلیپروپیلن (PP)
۱. عملکرد PP
PP یک پلیمر بلوری با چگالی تنها 0.91 گرم بر سانتیمتر مکعب (کمتر از آب) است. PP سبکترین پلاستیک در بین پلاستیکهای رایج است. در بین پلاستیکهای عمومی، PP بهترین مقاومت حرارتی را دارد، با دمای تغییر شکل حرارتی 80 تا 100 درجه سانتیگراد و میتوان آن را در آب جوش جوشاند. PP مقاومت خوبی در برابر ترک خوردگی ناشی از تنش و عمر خستگی خمشی بالا دارد و معمولاً به عنوان "100٪ پلاستیک" شناخته میشود.
عملکرد جامع PP از مواد PE بهتر است. محصولات PP سبک، سخت و از نظر شیمیایی مقاوم هستند. معایب PP: دقت ابعادی پایین، استحکام ناکافی، مقاومت در برابر آب و هوای ضعیف، ایجاد "آسیب مس"، پدیده انقباض پس از انقباض، و مستعد پیری، شکننده و تغییر شکل بودن محصولات.
۲. کاربرد PP
اقلام مختلف خانگی، درب قابلمه شفاف، لولههای انتقال مواد شیمیایی، ظروف مواد شیمیایی، لوازم پزشکی، لوازم التحریر، اسباببازی، نخ، لیوان آب، جعبههای تحویل، لوله، لولا و غیره
۳. ویژگیهای فرآیند PP:
PP در دمای ذوب سیالیت خوبی دارد و عملکرد قالبگیری آن نیز خوب است. PP دو ویژگی دارد:
اول: ویسکوزیته مذاب PP با افزایش سرعت برشی به طور قابل توجهی کاهش مییابد (کمتر تحت تأثیر دما قرار میگیرد)؛
دوم: درجه جهت گیری مولکولی بالا و میزان انقباض زیاد است.
دمای پردازش PP حدود 200 تا 250 درجه سانتیگراد بهتر است. این ماده پایداری حرارتی خوبی دارد (دمای تجزیه 310 درجه سانتیگراد است)، اما در دمای بالا (280 تا 300 درجه سانتیگراد)، اگر مدت طولانی در بشکه بماند، ممکن است تخریب شود. از آنجا که ویسکوزیته PP با افزایش سرعت برشی به طور قابل توجهی کاهش مییابد، افزایش فشار تزریق و سرعت تزریق، سیالیت آن را بهبود میبخشد. برای بهبود تغییر شکل ناشی از انقباض و فرورفتگیها، دمای قالب باید در محدوده 35 تا 65 درجه سانتیگراد کنترل شود. دمای تبلور 120 تا 125 درجه سانتیگراد است. مذاب PP میتواند از یک شکاف بسیار باریک قالب عبور کرده و لبه تیزی تشکیل دهد. در طول فرآیند ذوب، PP باید مقدار زیادی گرمای ذوب (گرمای ویژه بزرگتر) را جذب کند و محصول پس از خروج از قالب نسبتاً داغ خواهد بود. مواد PP در طول پردازش نیازی به خشک شدن ندارند و انقباض و تبلور PP کمتر از PE است.
زمان ارسال: ۲۸ دسامبر ۲۰۲۳
