مصرف بطری‌های PET رو به افزایش است

«تقاضا برای rPET در حال افزایش است. دستورالعمل اتحادیه اروپا شامل سیاستی است که از سال ۲۰۲۵، تمام بطری‌های نوشیدنی PET شامل ۲۵٪ محتوای بازیابی خواهند بود و از سال ۲۰۳۰ به ۳۰٪ اضافه خواهد شد. کوکاکولا، دنون و پپسی و غیره. برندهای پیشرو خواستار ۵۰٪ میزان استفاده از rPET در بطری‌های خود تا سال ۲۰۳۰ هستند. ما تخمین می‌زنیم که تا سال ۲۰۳۰، تقاضا برای rPET در اروپا شش برابر افزایش یابد.»

این بیانیه نشان داد که پایداری فقط به معنای جایگزینی یک روش بسته‌بندی با روش دیگر نیست. ون اویتوانک گفت: «هیچ پاسخ ساده‌ای برای بحث در مورد بطری‌های پلاستیکی وجود ندارد و هر راه‌حل چالش‌های خاص خود را دارد.»

او هشدار داد: «کاغذ یا کارت‌ها عموماً دارای پوشش پلیمری هستند که بازیافت آنها دشوار است. شیشه سنگین است و قدرت حمل و نقل آن کم است. پلاستیک‌های زیستی به دلیل انتقال زمین‌های شخم زده از محصولات غذایی به محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. آیا مشتریان برای جایگزین‌های سازگارتر با محیط زیست و گران‌تر برای آب معدنی هزینه خواهند کرد؟»

آیا آلومینیوم می‌تواند رقیبی برای جایگزینی بطری‌های PET شود؟ ون اویتوانک معتقد است که هزینه و وزن این ماده هنوز هم گزاف است. طبق تحلیل وود مکنزی، قیمت آلومینیوم در حال حاضر حدود ۱۷۵۰ تا ۱۸۰۰ دلار آمریکا در هر تن است. شیشه ۳۳۰ میلی‌لیتری حدود ۱۶ گرم وزن دارد. هزینه پلی‌استر برای PET حدود ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار آمریکا در هر تن است، وزن یک بطری آب PET حدود ۸ تا ۱۰ گرم و ظرفیت آن ۵۰۰ میلی‌لیتر است.

در عین حال، داده‌های این شرکت نشان می‌دهد که در ده سال آینده، به جز تعداد کمی از بازارهای نوظهور در جنوب شرقی آسیا، مصرف بسته‌بندی آلومینیومی نوشیدنی روند نزولی داشته است.

ون اویتوانک نتیجه گرفت: «مواد پلاستیکی هزینه کمتری دارند و فراتر می‌روند. بر اساس هر لیتر، هزینه توزیع نوشیدنی‌ها کمتر خواهد بود و نیروی مورد نیاز برای حمل و نقل کمتر خواهد بود. اگر محصول آب باشد، نه ارزش برای نوشیدنی‌های بالاتر، تأثیر هزینه بیشتر خواهد شد. هزینه اسمی معمولاً در امتداد زنجیره ارزش به مشتریان تحمیل می‌شود. مشتریانی که به قیمت‌ها حساس هستند ممکن است نتوانند افزایش قیمت را تحمل کنند، بنابراین صاحب برند ممکن است مجبور شود هزینه اسمی را تحمل کند.»