PET şişe üfleme işlemi

2. Üfleme kalıplama işlemi

PET şişe şişirme kalıplama işlemi.

PET şişe şişirme kalıplama sürecini etkileyen önemli faktörler; preform, ısıtma, ön şişirme, kalıp ve üretim ortamıdır.

 

2.1 Ön Form

Üfleme kalıplı şişeler hazırlanırken, PET yongaları önce enjeksiyon kalıplama yöntemiyle preform haline getirilir. Bu yöntem, geri kazanılan ikincil malzeme oranının çok yüksek (%5'ten az) olmamasını, geri kazanım sayısının iki katı geçmemesini ve molekül ağırlığı ile viskozitenin çok düşük (molekül ağırlığı 31000-50000, iç viskozite 0,78-0,85 cm3/g) olmamasını gerektirir. Ulusal Gıda Güvenliği Kanunu'na göre, ikincil geri kazanım malzemeleri gıda ve ilaç ambalajlarında kullanılamaz. Enjeksiyon kalıplı preformlar 24 saate kadar kullanılabilir. Isıtıldıktan sonra tüketilmeyen preformlar, tekrar ısıtılabilmeleri için 48 saatten fazla saklanmalıdır. Preformların saklama süresi altı ayı geçemez.

Preformun kalitesi büyük ölçüde PET malzemenin kalitesine bağlıdır. Kolay şişebilen ve kolay şekil alabilen malzemeler seçilmeli ve makul bir preform kalıplama süreci belirlenmelidir. Deneyler, aynı viskoziteye sahip PET malzemelerden üretilen ithal preformların şişirme yoluyla kalıplanmasının yerli malzemelere göre daha kolay olduğunu göstermiştir; aynı preform partisinin üretim tarihleri ​​farklı olsa da, şişirme kalıplama süreci de önemli ölçüde farklı olabilir. Preformun kalitesi, şişirme kalıplama sürecinin zorluğunu belirler. Preform için gereklilikler saflık, şeffaflık, safsızlık olmaması, renk olmaması ve enjeksiyon noktasının uzunluğu ile çevresindeki haledir.

 

2.2 Isıtma

Preformun ısıtılması, sıcaklığı manuel olarak ayarlanan ve aktif olarak ayarlanan ısıtma fırını tarafından gerçekleştirilir. Fırında, uzak kızılötesi lamba tüpü, uzak kızılötesi ışınların preformu radyant olarak ısıttığını bildirir ve fırının altındaki fan, fırın içindeki sıcaklığı eşitlemek için ısıyı dolaştırır. Preformlar fırında ileri doğru hareket ederken birlikte döner, böylece preformların duvarları eşit şekilde ısıtılır.

Lambaların fırına yerleştirilmesi genellikle yukarıdan aşağıya doğru bir "bölge" şeklindedir; daha fazla uç ve daha az orta kısım bulunur. Fırının ısısı, lamba deliklerinin sayısı, genel sıcaklık ayarı, fırın gücü ve her bölümün ısıtma oranı ile kontrol edilir. Lamba tüpünün açıklığı, önceden şişirilmiş şişeyle birlikte ayarlanmalıdır.

Fırının daha iyi çalışması için yükseklik, soğutma plakası vb. ayarlarının doğru yapılması çok önemlidir. Ayar doğru yapılmazsa, şişirme kalıplama sırasında şişe ağzının şişmesi (şişe ağzı büyür), baş ve boyun kısmının sertleşmesi (boyun malzemesinin çekilerek açılamaması) ve diğer kusurlar meydana gelebilir.

 

2.3 Ön üfleme

Ön üfleme, iki aşamalı şişe üfleme yönteminde çok önemli bir adımdır. Üfleme kalıplama işlemi sırasında çekme çubuğunun aşağı inmesiyle başlayan ve preformun şekillenmesini sağlayan ön üflemeyi ifade eder. Bu işlemde, ön üfleme yönü, ön üfleme basıncı ve üfleme akışı üç önemli proses unsurudur.

Ön üfleme şişesinin şekli, üfleme kalıplama işleminin zorluğunu ve şişe işlevinin kalitesini belirler. Normal ön üfleme şişesi şekli iğ şeklindedir ve anormal olanlar arasında alt çan şekli ve sap şekli bulunur. Anormal şeklin nedeni, uygun olmayan yerel ısıtma, yetersiz ön üfleme basıncı veya üfleme akışı vb.'dir. Ön üfleme şişesinin boyutu, ön üfleme basıncına ve ön üfleme yönüne bağlıdır. Üretimde, tüm ekipmandaki tüm ön üfleme şişelerinin boyutu ve şekli ortak tutulmalıdır. Bir fark varsa, ayrıntılı nedenler bulunmalıdır. Isıtma veya ön üfleme işlemi, ön üfleme şişesinin koşullarına göre ayarlanabilir.

Ön üfleme basıncının büyüklüğü, şişe boyutuna ve ekipman kapasitesine göre değişir. Genellikle kapasite büyük, ön üfleme basıncı ise küçüktür. Ekipmanın üretim kapasitesi ve ön üfleme basıncı yüksektir.

 

2.4 Yardımcı makine ve kalıp

Yardımcı makine, esas olarak kalıp sıcaklığını sabit tutan ekipmanı ifade eder. Kalıbın sabit sıcaklığı, ürünün stabilitesini korumada önemli bir rol oynar. Genellikle şişe gövdesinin sıcaklığı yüksek, şişe tabanının sıcaklığı ise düşüktür. Soğuk şişelerde, tabandaki soğutma etkisi moleküler yönelim derecesini belirlediğinden, sıcaklığı 5-8°C'de kontrol etmek daha iyidir; sıcak şişenin tabanındaki sıcaklık ise çok daha yüksektir.

 

2.5 Çevre

Üretim ortamının kalitesi de proses ayarlaması üzerinde daha büyük bir etkiye sahiptir. Sabit sıcaklık koşulları, prosesin ve ürünün stabilitesini koruyabilir. PET şişe üfleme kalıplama genellikle oda sıcaklığında ve düşük nemde daha iyidir.

 

3. Diğer gereksinimler

Basınçlı şişe, stres testi ve basınç testi gereksinimlerini birlikte karşılamalıdır. Stres testi, PET şişenin doldurulması sırasında şişenin tabanı ile yağlayıcı (alkali) arasındaki temas sırasında moleküler zincirin çatlamasını ve sızmasını önlemek içindir. Basınç testi, şişenin doldurulmasını önlemek içindir. Belirli bir basınçlı gaza patlatıldıktan sonra kalite kontrolü. Bu iki ihtiyacı karşılamak için, merkez nokta kalınlığı belirli bir aralıkta kontrol edilmelidir. Genel koşul, merkez noktanın ince olması, stres testinin iyi olması ve basınç dayanımının zayıf olmasıdır; merkez noktanın kalın olması, basınç testinin iyi olması ve stres testinin zayıf olmasıdır. Elbette, stres testinin sonuçları, pratik deneyime göre ayarlanması gereken merkez nokta etrafındaki geçiş alanındaki malzeme birikimiyle de yakından ilgilidir.

 

4. Sonuç

PET şişe üfleme kalıplama işleminin ayarlanması, ilgili verilere dayanmaktadır. Veriler yetersizse, işlem gereksinimleri çok katıdır ve nitelikli şişelerin üfleme kalıpla kalıplanması bile zorlaşır.